Sabahın ilk ışıklarıyla aydınlanmış bahçeli ev... Yaprakların arasına saklanmış kuşların sesleri... Çimenlerin arasında türlü renkli çiçekler... Evin kapısı açıldı. Aceleyle dışarıya kadınla kız çocuğu çıktı. Çabuk çabuk yürüyorlardı. Kız sıkıntılı kafası bir şeye takılmış "anne başkanlık seçimi ikinci tura kaldı. Oylarımız çok yakın." Kadın rahatlatıcı tonla "kaybetmekte kazanmakta seçimde var. Ne sevin ne üzül." Kız hırslı "ne yapacağımı biliyorum." Kadın yapıcı bir tavırla "bak sarı çiçeğe, sence kırmızı olmak istiyor yada olmadığı için üzülüyor mudur?" Bahçe kapısına yanaşan servis... Kaldırım kenarında duran tekerlek... Kadın bahçe kapısını açtı kız önden ilk adımını attı. Koltuğa otururken servis kapısı kapandı. Kadının camda yansıması... Servis hareket etti. Yansıma kayboldu. Hava karardı. Geri geri gelen araba... Kırmızı stop lambaları... Durdu. Kadın indi. Bahçeye girdi. Pencereden süzülen ışık etrafı aydınlatıyordu. Kadın aniden durdu. Şaşkınlık dolu bakışlar... Sarıçiçeğin kırmızıya dönmüş tırnak büyüklüğünde yaprakları... Yukarıya kalktılar. Kırmızıya boyanmış parmak uçları... Kız avuçlarını göbeğinde birleştirdi. Kucağa bırakılan gofretler...
Yorumlar
Yorum Gönder