Devrilme

Alışveriş merkezinin gösteri alanı hınca hınç dolmuştu. Meraklı gözler domino taşlarını dizen adamı takip ediyor, devasa düzenek izleyenlerin “ne olacak” sorusunu alevlendiriyordu. Ön tarafta annesiyle babasının arasında dikilen küçük kız çocuğu hayranlıkla adamı seyrediyordu. Adam son taşı da dikip alandan çıktı. Sunucu kadın alana girdi. Coşkuyla “Değerli misafirlerimiz dünyanın en büyük domino taşı gösterisine hoş geldiniz. Söyleyeceğim numaranın sahibi yanıma gelip ilk taşı devirecek.” Kadın numarayı söylediğinde kalabalık içinde onlarca baş öne eğildi. Numaralar fısıldandı. Yaşlıca bir kadın sevinçle elini havaya kaldırıp kâğıdı salladı. Alkışlarla alana yürüdü. Taşın hemen yanında durdu. Yavaşça dizlerini kırdı. Taşa uzanan işaret parmağı… Şakırtılar… Taşların dalgası… Düzenekte hareket eden toplar, uçan balonlar, patlayan konfetiler… Herkes bazen irkilerek bazen şaşırarak gösterinin tadını çıkarıyordu. Bir kişi hariç. Küçük kız çocuğu içli içli ağlıyordu. Babası durumu fark etti. Çocuğu kucağına aldı. Annesi çantadan mendil çıkarıp gözyaşlarını sildi. Kalabalığın coşkusu devam ediyordu. Çocuk fısıldadı “Baba neden taşları devirdiler?” Adam “Devrilsin diye dizdiler kızım.” Başıyla kalabalığı işaret etti. “Bak herkes çok mutlu.” Çocuğun hüzünlü yüzünde gülümseme belirdi. O da diğerleriyle birlikte eğlenerek son taşların devrilmesini seyretti. Gösteri bitince çocuk ve ailesi alışveriş merkezinden çıktılar. Kalabalık park edilmiş arabalara doğru dağılıyordu. Adam çocuğu kucağından annesinin kucağına uzattı. Arka kapıyı açtı. Arabaya bindiklerinde kapıyı kapatıp ön tarafa geçti. Vitesi bire takmıştı ki araba arkadan aldığı darbeyle şiddetle sarsıldı. Kadının korku dolu gözleri… Adam ağzını bozmuş, bir elinde levye kapıyı açarken çocuk kahkahayı patlattı. Kadının gözleri gülmekten yaşarıyordu. Adamın kıpkırmızı suratı… Yanakları şişti. Kendini zor tutuyordu, dayanamayıp o da patladı. Levyeyi bıraktı, arabadan indi.