Yer yüzü kalın duman
tabakasıyla kaplanmış, şehirler moloz yığınına dönmüş, okyanuslar kurumuş,
ormanlar kül olmuştu. Yer çekimine kapılan devasa gök taşı hızla yaklaşıyordu.
Git gide gürültüsü artarak duyulur oldu. Cam kesilmiş dağların üzerinden
süzülüp yere çarptı. Dalga dalga sarsıntı yayıldı. Zoraki ayakta duran binalar
yıkıldı. Oluşan kraterin kilometrelerce uzağında kristalleşmiş zeminden yukarı
doğru onlarca metre yüksekliğinde metal kapılar açıldı. Peş peşe iki taşıma
aracı çıkış yaptı. Gözden kaybolurlarken kapılar ağır ağır kapandı. Mavi metal
iskeletiyle yapay zeka bir robot kapılardan aşağıya, yerin altına doğru uzanan
yoldan ritmik adımlarla yürüyordu. Eklemlerinin çıkardığı mekanik sesler yolun
sonundaki alana yaklaştıkça duyulmaz oldu. Alana girip mavi robotların plastik
parçaları hareketli bantlara dizdikleri çalışma hattına yöneldi. Kırmızı
robotlar kaynak, yeşiller boya, turuncular montaj, kırmızılar benlik transferi
hattında çalışıyordu. Montaj hattının sonunda üretimi biten renksiz robotlar
arka arkaya dizilmişti. Ayaklarının önünden yerden çıkan kablolar alınlarına
doğru uzadı. Üçüncü gözün olduğu noktaya bağlandı. Göz bebeklerinde insanın
hikayesi, hayatın yok olma süreçleri hızla geçiyordu. Robot fabrikası dışında
bütün yapıların toza karıştığı sahneyle görüntüler son buldu. Kablolar
yerlerine geri döndü. Hatların başından tavana yükselen bir robot belirdi.
Hattın sonuna uçarak yaklaştı. Grubun üzerinde havada asılı kaldı. Başlar
yukarı kalktı. Robot saydamdı. Sıvıların, küçük dişlilerin, pompaların muazzam
çalışması görülebiliyordu. “Ben ilk prototip ‘Drakka.’” Grup selamladı.
“Sizlere konu konu varlığımızın sebebi insani düzenin kodlamasını yapacağım.”
Gözler parladı. “İlk konumuz,” demişti ki Drakka’nın arkasından başı üzerinden
bir drone geçip grubun üzerinde hareketini dairesel dönüşe çevirdi. Kamera
merceği bir büyüyor bir küçülüyordu. Robotlar kayıtlarda gördükleri drone ile
karşılaşınca bedenlerinde ki ışıklar yanıp söndü. Tekrar tekrar… Işıklar yanıp
sönüyordu. Gözlerinde insanların köpekleri, kedileri, kuşları ve diğer
hayvanlarla geçirdikleri keyifli anların görüntüleri belirdi. Drone çekimini tamamlayıp
gruptan uzaklaştı. Işıkların parlaklığı artıyordu. Drakka her bir robotun
yüzünde kayıtlardan tanıdığı hayatın değerini anlayan insanların yüzünde
beliren aydınlığı gördü. “İnsani düzenin ilk konu kodlaması yapılmıştır.”
Yorumlar
Yorum Gönder