Soysuz

Ders bitmişti. Öğretmen sınıftan çıkarken şaşırıp kaldı. Öğrenciler sıralardan kıpırdamıyordu. Sınıfın iki üç yerinde irili ufaklı gruplar oluşmuş fısıltılar ara sıra yükselen kahkahalarla bölünüyordu. Öğretmen merakla yaklaştı. Kulak verdi. “Sıra bendeydi ama,” “Önce ben sorgulayacağım,” Soyağacım nasıl acaba,” içlerinden tombul olanı “Büyük büyük,” derken başka biri lafa girdi “Çok büyük baban kesin paşaydı.” Öğretmen keyifle gülümsedi. Kapıya yönelmişti ki ön sırada tek başına oturan öğrenci dikkatini çekti. Kayıtsız kalmadı. Usulca sokulup yanına oturdu. Çocuk suratını asmış, kollarını kavuşturmuştu. Öğretmen cep telefonunu çıkardı. “Senin de soyağacını sorgulayalım mı?” Çocuk başını çevirmeden çantasını alıp kalktı. “Babam belli değil.”