Sarıkamış soğuğu

Kar taneleri rüzgârla savrulmaktaydı. Genç bir piyade buzlu toprağın üzerine yığılmış “Komutanım ayaklarımı hissetmiyorum,” derken titriyordu. Komutandan ses çıkmayınca ağaca yaslanmış adama uzanıp omuzundan tuttu. Cansız beden devrildi. Piyadenin gözyaşları donmuş kirpiklerinin arasından süzülüp yanağından dudaklarına aktı. Elini parkasından içeri sokup iki patik çıkardı. Öpüp kokluyor, “Muhammed, Muhammed,” diye gülümseyerek seviyordu. Rüzgâr şiddetlendi. Başı öne düştü.

Bebek, beşiğinde keyifle aguluyordu. Odanın kapısı açıldı. Gazyağı lambasıyla genç bir kadın içeriye girdi. “Muhammed, yaramaz seni neden uyandın bakalım,” diyerek beşiğe eğildi. Ayakları kıpır kıpırdı. Kadın zor tuttu. “Buz kesmiş!”