Renkli ölüm

Zabıta araçları bahçe kapısının önüne park etmişlerdi. Konu komşu pencereye çıkmış ekiplerin çalışmasını izliyordu. Zabıta müdürü meraklı bir grubun arasından geçerek çilingirin yanına geldi. Çilingir ağzını bezle kapamış kapıyı zorluyordu. Müdür evden yayılan leş kokusundan rahatsız oldu. “Ne kadar sürer?” Çilingir kilidi levyeyle kanırtıp kapıyı açtı. Müdür araçlarında bekleyen memurlara sert sert baktı. “Zahmet olacak…” Müdür önde memurlar arkada eve girdiler. Ceset tuval sehpasının dibine yığılmış elindeki paletin boyaları kurumuştu. Sinek vızıltıları salonu doldurmaktaydı. Zabıtalar etrafa saçılmış tuval bezlerine basarak cesedin çevresinde toplandılar. İçlerinden biri öğürerek pencereye koşturdu. “Müdürüm bir haftadır gören olmamış.” Müdür hayretle tuvalleri inceliyordu. “Ne kadar mutlu insanlar.”