Kabuktaki ses

Dalgalar kumsala vurmakta, martı çığlıkları gökyüzünde yankılanmaktaydı. Spor kıyafet giymiş bir erkekle yapraklardan yapılmış eteğiyle bir kadın el ele, küçük adımlarla yürüyordu. Kadın erkeğin gözlerine gülümseyerek baktı. “Anlattıkların çok ilginç Kamil. Biraz daha gelecekten bahsedir misin?” Kamil başını denize çevirip duymazlıktan gelince kadın tatlı sert kolunu çekti. “Hadi ama!” Kamil eğilip iki tane deniz kabuğu aldı. “Ağız ve kulağını kapat.” Kadın merakla denileni yaptı. “Dalga sesleri duyuyorum.” “Gelecekte yanımızda olmasalar da tanıdıklarımızın sesini dalgaları duyduğumuz gibi duyup konuşabiliyoruz.” Kadın kahkahayı patlattı. Kamil gülünecek ne olduğunu anlamamış boş gözlerle bakakalmıştı. Kadın “Deniz kabuklarıyla demek...” derken eğilip iki tane daha aldı. Kamil’in eline tutuşturdu. “Efsanede ki kahramanımız; sıra ejderhayla savaşmaya geldi. Dağdan kabukla konuşuruz.”