Mobeseye iman

Merdiven boşluğunda lambalar yandı. Genç bir erkek hızla ayakkabılarını giydi. Korkuluğu tutmuştu ki ihtiyar kadın arkasından seslendi. “Oğlum, Burak’ım! Uyma şeytana. Allah her şeyi görür.” Burak kulak asmayıp aşağıya indi. Kapıda bekleyen arkadaşı sigarasından son bir nefes çekip dumanı suratına üfledi. “Gelmezsin sandım.” Burak ‘ya sabır’ çekip anahtara bastı. Arabanın ışıkları kilidin açılma sesiyle yanıp söndü. Birlikte arabaya atlayıp yola koyuldular. Gece yarısı boş caddeyi son sürat geçtiler. Burak direksiyonda, gözlerini yola dikmişti. Yanındaki, payına düşenle yapacaklarını anlatırken panikledi. Direksiyonu tutmaya çalıştı. “Hop hop! Kuyumcunun sokağını geçtin.” Burak durmadı. Arkadaşı “Ne iş, imana mı geldin,” diye alay edince Burak firene bastı. “Mobese var mobese!”